ခ်စ္ျခင္းအား အင္အားျဖစ္ေစ

ေရာက္ေနတဲ့ေနရာဟာ လမ္းဆံုးဆိုရင္

ကိုဟာ ေခ်ာကမ္းပါးတစ္ခုအစြန္းမွာ ရပ္မိေနသူတစ္ေယာက္ပါ.....ခ်စ္တဲ့သူ။


တကယ္လုိ႕ လမ္းစဆိုရင္

ကိုဟာ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အနာဂတ္ကို ဖန္တီးခ်င္တာပါ....ခ်စ္တဲ့သူ။


တံတားမရွိဘူး အျခားမရွိဘူး

ကိုဟာ ဒီေခ်ာက္ကမး္ပါကေန မင္းနဲ႕အတူခုန္ခ်ပစ္လိုက္မယ္။

(မိုက္ရူးရဲဆန္တယ္ ေျပာခ်င္ေျပာပါေစ)

ႏို၀င္ဘာအလြမ္း

အလြမ္းကိုပံုေဖာ္ၾကည့္ေတာ့

အနမ္းေတြကတစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္နဲ႕။

ေဆာင္းကမေအးေသးဘူး ခ်စ္သူ

အေျပာင္းအလဲေတြထဲမွာေတာ့

ကိုေႏြးေထြးခ်င္ေနၿပီ။


အသိဆိုတဲ့စိတ္ေတြထဲမွာ

သတိရျခင္းေတြက ကပ္ကပ္ပါလာတယ္။

အေဝးမွာ

အေဝးမွာ

အေဝးမွာဆိုတဲ့စကားလံုးကို

ကိုသတ္ပံုေတြမွားမွားေပါင္းတယ္(သိရက္နဲ႕)

ၾကယ္ေတြေၾကြေနၿပီ……….ေမာင္

တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ေတာက္ပေနတဲ့ ၾကယ္ေတြကို ကၽြန္မေမာ့ၾကည့္မိေနတယ္။ ကၽြန္မေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ မိုးတစ္ဖြဲဖြဲက်ေရာက္ေနေပမယ့္ လက္တစ္ဖက္က ထီးကိုဆုပ္ကိုင္ထားၿပီ ေစာင့္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ျမစ္ကမ္းေဘးနားမွာ လူတစ္ေယာက္မွရွိဘူး။ ကူးတို႕ဆိပ္နားက ေလွကိုေစာင့္ရင္ နားဖို႕ထားတဲ့ ဝါးတဲအိမ္က ကေတာ့ ခပ္တည္းတည္း။ ေလွစီးမယ့္သူမရွိေတာ့တ့ဲအခ်ိန္မွာ ညကေမွာင္မိုက္ေနတယ္။ ေခ်ာင္းေရျပင္ေပၚ မွာေတာ့ မိုးေပါက္ေတြရဲ႕ က်ေရာက္မႈေၾကာင့္ လႈိင္းပြက္ကေလးေတြက ခပ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ေပၚေနတယ္။ ၾကယ္ေတြကေတာ့ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္။ တိမ္မည္းမည္းေတြ အနည္းငယ္အုပ္မိုးထားေတာ့ ၾကယ္ေတြကို သိပ္မေတြ႕ရဘူး။ တစ္စံုတစ္ရာၾကယ္မ်ား ေၾကြမလားလို႕ေပါ့။ ဆုေတာင္းဆိုတာ ေတာင္းတိုင္းျပည့္သလားလို႕ ကၽြန္မကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျပန္ေမးၾကည့္မိတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြသာ အဖတ္တင္ခဲ့ သလားလို႕ ျပန္အေျဖထုတ္မိျပန္တယ္။ အခုေတာ့ ကၽြန္မေစာင့္ၾကည့္တဲ့အခ်ိန္ထိ ၾကယ္ေတြမေၾကြေသးဘူး …ေမာင္။

စကၠဴၾကယ္ဖန္ပုလင္း (သို႕) သူ႕......ကိုေျပာျပခ်င္လိုက္တာ

ဘဝဟာ ခ်ဳိမလိုနဲ႕ ခါးတဲ့အေၾကာင္း

အခ်စ္ဟာ တိမ္လိုလိုနဲ႕ နက္တဲ့အေၾကာင္း

ၾကည္ႏူးျခင္းေတြဟာ  ေၾကြမလိုလိုနဲ႕ ၿမဲတဲ့အေၾကာင္း

သူ႕ကိုေျပာျပခ်င္လိုက္တာ။

-- မိုးလူ --

………………..

          ဘာေၾကာင့္မ်ား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ေအာင္ မေဟာင္းေသးတာလည္းဆိုတာ အံၾသမိသည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၈)ႏွစ္ ဝန္းက်င္ခန္႕က ခေရပင္မ်ားမွာ ပို၍ပင္ အုံ႕ဆိုင္းလာေသးသည္။ တကယ္ေတာ့ ၿပီးခ့ဲတဲ့ (၈)ႏွစ္ ကတည္းက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ ဒီခေရပင္တန္းေတြေအာက္မွာ စကၠဴၾကယ္ေတြေခါက္ၿပီး ဖန္ပုလင္းေလးထည့္ခဲ့ တာ အခုထိဆိုတာ ဘယ္သူမွ သတိထားမိမွာ မဟုတ္ေပ။ ဘယ္ေတာ့မွမေဟာင္းတဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႕အတူ စကၠဴၾကယ္ေတြထည့္ထားတဲ့ ဖန္ပုလင္းေလးမ်ားကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ အစီအရီရွိေနေသးသည္။ ဖန္ပုလင္းေလးထဲမွ စကၠဴၾကယ္ေလးတစ္ခုခ်င္းစီတြင္ ၾကည့္ႏူးျခင္းမ်ား အျပည့္အႏွက္ရွိေနသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ တပ္အပ္ေျပာရဲ၏။ မယံုေသာသူရွိရင္လည္း ၿပဳံးျပရုံသာ တတ္ႏိုင္ ေတာ့သည္။ ေသခ်ာျခင္းတစ္ခုမွာ ေဟာင္းႏြမ္းမသြားေသာ အရာမ်ားထဲတြင္ အခ်စ္တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္သည္။ မည္သုိ႕ မည္ပံု အမည္နာမ တပ္၍ မည္သည့္အခ်စ္ဆိုသည္မွာေတာ့ အမည္နာမ မတပ္လိုသည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵပင္ျဖစ္သည္။

ေကာ္ဖီပံုျပင္ (၂) @ ဒုတိယေျမာက္ ေကာ္ဖီပံုျပင္

‘ဟုတ္တယ္….ယြန္း ကုိယ္ဆံုးျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ’

          ေမာင့္ဆီက စကားသံၾကားလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မလက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္က ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို ေတာ့ ျပဳတ္က်မသြားေပ။ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေတာ့ ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။ ဟန္မပ်က္ဘဲ ေကာ္ဖီခြက္ကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ေတ့ရင္း ေမာင့္ကိုတစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ ေမာင့္မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ျပတ္သားသည့္ အမူအရာမွ တစ္ပါး ထူးျခားသည့္ အရိပ္အေယာင္တစ္ခုမေတြ႕ေပ။ အခန္းထဲတြင္ ေရေႏြးဆူသံပင္ ၾကားရသည္အထိ တိတ္ဆိတ္လြန္းလွသည္။ ဘလက္ခ္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ဖို႕ သၾကားအနည္းငယ္ႏွင့္ သံပုရာသီးတစ္စိတ္ကို ထည့္လိုက္သည္။ တိတ္ဆိတ္မႈအား ကၽြန္မမွစတင္ ျပန္လည္ၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္။

‘ေမာင္….ေသခ်ာၿပီေပါ့’

က်ေတာ္ နဲ႕ ေမ

  ေမ...........။ အဲသည္ေန႕က က်ေတာ့္စိတ္ထဲ တစ္လံုးတည္းသာ ေရရြတ္လိုက္မိတဲ့စကားလံုးပဲ။ ေမ့ႏႈတ္ခမ္းက ထြက္က်လာတဲ့ စကားလံုးေပါင္းမ်ားစြာကို တြန္းလွန္တင္းခံမထားႏိုင္တာ အံၾသစရာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ သည္လိုပဲေလ ေမ က်ေတာ့္ကို  အႏိုင္ယူေနၾကပဲ သည္ကိစၥမွာ ေမမမွားသလို က်ေတာ္လည္းမွန္တယ္လို႕ ေမနည္းနည္းေတာင္ မစဥ္းစားမိဘူးလား။ သစၥာမဲ့တယ္လို႕  ေမထြက္ခဲ့တဲ့စကား အတိမ္အနက္ဟာ တင္းထားတဲ့က်ေတာ့္သိကၡာေလး မႈန္ပ်ပ်ကို ေမတစ္ခါတည္း ဆြဲခ်ပစ္ခဲ့တာပဲ။ (၂)နာရီဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခု ေမ့အတြက္အေရးႀကီးမွန္း က်ေတာ္သိခဲ့တာေပါ့ေမ။ အဲသည္လုိပဲ ေမနဲ႕က်ေတာ္သိပ္ခ်စ္တဲ့ 'နီတာနဲ႕နီျပာ' ေလးအတြက္လည္း ဘ၀နဲ႕ရင္းၿပီး အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာ ေမသိမယ္ က်ေတာ္ထင္ခဲ့တာ။

ဒီကဗ်ာကို ဒီေနရာတင္သတ္ပစ္လုိက္တယ္

မြတ္သိပ္စြာ ငိုေၾကြးၿပီးေနာက္မွာ
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းေတြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားတယ္
ဒါဟာ နင္းေျခခံလိုက္ရတဲ့ ေတေလတစ္ေကာင္ရဲ႕တမ္းခ်င္း။

အားလံုးဟာ အစီအစဥ္အလိုက္ပါပဲ
ပိတ္ကားေနာက္ကြယ္က ဖလင္အပိုင္းအစေတြက
ကုလားဖန္ထိုးခံလိုက္ရတာ ဘယ္သူမွမသိလိုက္ဘူး။