Sunday, September 18, 2011

ေရြ၀ါေရာင္ေျမျပင္ထက္မွ ေရြ႕လ်ားသြားေသာ ၾကယ္ေလးမ်ား


"ဟယ္လို….. လႈိင္ထြန္းစကားေျပာေနပါတယ္ခင္ဗ်ာ….. Golden Land Travel & Tours Co.ltd ကပါခင္ဗ်ာ…"
          ရုံးခန္းသို႕ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္… ျမည္လာေသာဖုန္းကိုကိုင္လိုက္ကာ… ေျပာေနက်စကားအတိုင္း…. ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္မွ ထြက္က်သြား၏။ တစ္ဖက္မွေျပာေသာစကားသံကို ၾကားရလိုက္ရသျဖင့္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး (English) အဂၤလိပ္လို ယဥ္ေက်းစြာ ကၽြန္ေတာ္ေျဖဆိုေနရသည္…။ တစ္ဖက္မွ ဖုန္းခ်သြားကာမွ… ထိုင္ခုံေပၚသို႕…. ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္ရ၏။ နံနက္ပိုင္း စီးလာေသာ ဘတ္(စ္)ကားၾကပ္ပါသည္ဆိုမွ ရုံးသို႕ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္… Tourist ဖုနး္နွင့္ေတြ႕ရသျဖင့္…. ပိုလို႕ပင္ အေမာဆို႕သြားရသည္….။

          ထိုင္ခံုေပၚတြင္ထိုင္ေနရင္းပင္… ကၽြန္ေတာ္တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္မိသည္…။ ျပည္ပခရီးသြားျခင္း ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းအား ၀ါသနာပါေသာေၾကာင့္သာ Travel & Tours တစ္ခုတြင္ စာရင္းကိုင္ (Accountant) ေနရာတြင္… လုပ္ေနေသာ္လည္း…. Hotel (ဟိုတယ္လ္)အမ်ားအျပားႏွင့္ ဆက္ဆံရျခင္း ၊ Tourist (ႏုိင္ငံျခားသား) မ်ားႏွင့္ဆက္ဆံရျခင္းတို႕တြင္ မိမိႏိုင္ငံအား အထင္မေသး ေအာင္ စကားလွေအာင္ေျပာေနရသည္ႏွင့္ပင္… စိတ္ဖိစီးမႈအမ်ားအျပား ကၽြန္ေတာ့္ထံသို႕ ၀င္ေရာက္လာသည္…။ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ အခ်င္းခ်င္း ေျပာစကားမ်ားအရ…. အေစခံ ဆားဗစ္ (Service) (Travel & Tours) ဟူရ်္ပင္ျဖစ္သည္…။ မွန္ေနေတာ့လည္း… ႏိုင္ငံျခားသား (Tourist) မ်ားလာလွ်င္ စိတ္တိုင္းက် အေစခံသဖြယ္ ၀န္ေဆာင္မႈေပးေနရျခင္းပင္ျဖစ္သည္…။

                   ***                        ***                        ***                        ***

G-mail ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းပင္ အသစ္ေရာက္လာေသာ ေမးလ္(Mail)တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္..။ ၾသစေတးလ်တြင္…. အလုပ္သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းထံမွျဖစ္သည္..။ သူေရးထားေသာစာထဲတြင္… ေနာက္(၂)လဆိုလွ်င္ သူႏိုင္ငံသားခံယူေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း…. မိသားစုႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားဆီ…တစ္ႏွစ္တစ္ေခါက္ေတာ့ လာလည္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း….. သူအားလံုးအဆင္ေျပလွ်င္ မိသားစုကိုပါ… ေခၚေဆာင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း…. စာအရွည္ႀကီးတစ္တစ္ေစာင္ ကိုရင္ေမာစြာ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္လိုက္ရသည္..။ Mail ျဖင့္ပို႕လိုက္ရ်္သာ………. ေတာ္ေတာ့သည္… အျပင္မွာ… သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ေတြ႕လွ်င္… ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္စကားမ်ားရဦးမည္…။

"ကလင္…….ကလင္းးးးးးးးးးးးး"

"ဟယ္လို……Golden Land Travel & Tours Co.ltd ကပါခင္ဗ်ာ…"

"@#$%^…… နင္တို႕…ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ…… အလုပ္ကိုေသခ်ာမလုပ္ၾကဘူးလား……"

          ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္….. အဂၤလိပ္လိုဆဲေရးသံႏွင့္အတူ…. ၾကားလိုက္ရေသာအသံေၾကာင့္….. ကၽြန္ေတာ္မ်က္လံုးျပဴးသြားရ သည္…။ France (ျပင္သစ္) မွ ေရာက္လာေသာ (Tourist) ဖြားဖြားႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္…. ဟိုတယ္လ္မွထြက္သည့္ရက္ (Check Out) (၄)ရက္ေန႕ ျဖစ္ရ်္…. ဟိုတယ္လ္မွ ထြက္ၿပီး ေလယာဥ္ကြင္းသို႕အသြားတြင္…. (၄)ရက္ေန႕ ထြက္မည့္ေလယာဥ္ တြင္ သူမနာမည္ မပါဘဲ… (၅)ရက္ေန႕မွပါမည္ဟု ေလယာဥ္ကြင္းမွေျပာရ်္.. ဟိုတယ္လ္သို႕ျပန္အလာတြင္ ဟိုတယ္လ္တြင္လည္း (Check Out) အထြက္ျပၿပီးသည္ျဖစ္ရ်္….. ၀င္မရျဖစ္ေနကာ… ကၽြန္ေတာ့္ထံဖုန္းဆက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္…။ ျပသနာအား…. အေျဖရွာလိုက္ရာ တြင္…. ေလယာဥ္လက္မွတ္ျဖတ္သည့္ေနရာတြင္… (၄)ႏွင့္(၅)အား…. ကြန္ပ်ဴတာတြင္ မွားႏွိပ္လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္….။

          စာရင္းကိုင္ဟုအမည္ခံထားေသာ္လည္း…… (Toursit)မ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားေသာေၾကာင့္… ရုံးမွ ဟိုတယ္လ္သို႕ ပန္းစည္းတစ္စည္း၀ယ္ကာ ကၽြန္ေတာ္သုတ္ေျခတင္ရေတာ့သည္…။ ဟိုတယ္လ္သို႕ေရာက္ေသာအခါ ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာတြင္ (Reception)တြင္.. (Tourist)ဖြားဖြားႀကီးကိုေတြ႕လိုက္ရသည္…။ ပန္းစည္းကိုင္ရ်္ အနားသြားေသာအခါ…. ေဒါသမ်ား အတံုးလိုက္ အတစ္လိုက္ထြက္ေနရ်္.. အသားမ်ားတဆက္တုန္ေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕လိုက္ရ၏။

"@#$%...... အလုပ္ကိုေသခ်ာ မလုပ္ဘူး..... @#$%"

          ပန္းစည္းေပးလိုက္ေသာအခါ ပန္းစည္းအားလႊင့္ပစ္လိုက္ကာ.. ပြစိပြစိျဖင့္ေျပာဆိုကာ…. ေအာ္ဟစ္ေနေတာ့သည္..။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္…. ေနာက္ထပ္ General Manager ပါေရာက္လာကာ ဒူးေထာက္မတတ္ေတာင္းပန္ရေတာ့သည္…။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေနာက္တစ္ရက္ဟိုတယ္လ္တြင္ တစ္ည လက္ေဆာင္ေပးေနေစရ်္ မနက္စာႏွင့္ညစာပါ ထိုဖြားဖြားလက္ေဆာင္ေပးလိုက္ရသည္။ အျခားႏိုင္ငံမွ ေနာက္တစ္ႏုိင္ငံသို႕ အသက္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္တည္းလာရဲေသာ သတၲိကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခ်ီးက်ဴးမိ သည္။ ထိုေန႕မွစရ်္….. ထိုအလုပ္အား တစတစကၽြန္ေတာ္စိတ္ပ်က္လာမိသည္…။

                   ***                        ***                        ***                        ***

"ကလင္……ကလင္းးးးးးးးးးးး"

" ဟယ္လို……Golden Land Travel & Tours Co.ltd ကပါခင္ဗ်ာ…"

"ဟဲ့….လႈိင္းထြန္းငါပါဟ…..ခ်စ္ဆုေလဟာ…."

"ေအး…ခ်စ္ဆုေျပာေလဟာ…."

"အကူအညီတစ္ခုေတာင္းမလို႕ပါ…..ဟ"

"ဘာအကူအညီလဲ ေျပာေလ…."

"'ဒီလိုဟ….ငါ့အေမရဲ႕သူငယ္ခ်င္း…. ကေနဒါ(CANADA)ကေရာက္ေနလို႕ဟ…. ပုပၸါးက ေအာင္မင္းေခါင္ပြဲကို သြားၾကမလို႕တဲ့…အဲဒါ နင္..ပုပၸါးက တည္းဖို႕ဟိုတယ္လ္ေရာ….. ရန္ကုန္မွာ တည္းဖို႕ဟိုတယ္လ္ေရာ…. သူတို႕အႀကိဳက္ အဆင္ေျပေအာင္….. ကူညီေပးပါဟာ…. "

"ေအာ္…ေအး….ဒါဆို သူတို႕ကို Summit Parkview Hotel မွာ ေစာင့္ခိုင္းလိုက္ေလ…. ငါအားလံုး လာလုပ္ေပးလိုက္မယ္."

"ေအးေအး…..ငါ့အေမပါ ပါလာလိမ့္မယ္ေနာ္….ေက်းဇူးပဲသူငယ္ခ်င္း…."

          ရုံးမွဆင္းဆင္းခ်င္းပင္ ကၽြန္ေတာ္ဟိုတယ္လ္ဘက္သို႕ထြက္ခဲ့သည္…. ခ်စ္ဆုအေမကလည္း…. ကေနဒါမွ(CANADA) မွ ဘယ္လို (Tourist)နဲ႕ရင္းႏွီးေနသည္မသိေပ….။ ဟိုတယ္လ္ ၀င္၀င္ခ်င္း စားပြဲခံုေပၚတြင္…. ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရသည္မွာ ျမန္မာအမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ျဖစ္သည္….။ ခ်စ္ဆုအေမက ကၽြန္ေတာ့္အားျမင္သည္ႏွင့္…..

"သား….လာ..အန္တီရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြေလ…. ခင္ျမတ္ေအးတဲ့….သူက ကေနဒါ(CANADA)ႏိုင္ငံသား ခံယူထားတာေလ… ဟိုဘက္ကေတာ့ သူ႕အမ်ဳိးသား… သူတို႕က ပုပၸါးက ေအာင္မင္းေခါင္ပြဲကို သြားၾကမွာ….သားအဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးပါဦး.."

"အန္တီ….ဒီမွာလိုအပ္တာေလးျဖည့္လိုက္ပါဦး……"

          ကၽြန္ေတာ္ထိုးေပးလိုက္ေသာစာရြက္အားၾကည့္ၿပီး….. ေဒၚခင္ျမတ္ေအးဆိုေသာမိန္းမႀကီးသည္… မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္အား ပင့္ကာ…..သူ႕လက္္ထဲမွ ပတ္စ္ပို႕စာအုပ္အား ကၽြန္ေတာ့္ဘက္သို႕ လွမ္းပစ္လိုက္ၿပီး….

"ဒါမင္းလုပ္ရမယ့္ အရာေတြပဲ….. မင္းမသိဘူးလား မင္းပဲျဖည့္လိုက္ေလ…. အန္တီ႕ကိုလာမျဖည့္ခုိင္းနဲ႕….."

          အထက္ဆီးႏိုင္ရ်္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမဟုတ္ခဲ့သည့္အတိုင္းပင္ ျမန္မာေလသံျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္အားေျပာလိုက္ေသာ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္… ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္မ်ား…ဖိန္းကနဲျဖစ္သြားသည္….။ ကူညီေပးရုံသက္သက္လာခဲ့ေသာ္သူအား…. ဆက္ဆံလိုက္ပံုမွာ မထင္ရက္စရာပင္…. ဒါေတာင္ယခင္က ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္….။ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာပ်က္သြားခ်င္ေသာ္လည္း ခံစားခ်က္တစ္ခုကိုထိန္းကာ….. ၿပဳံးျပလိုက္ရ်္….

"ကၽြန္ေတာ္က… ခ်စ္ဆုအကူအညီေတာင္းလို႕ လာကူညီတာပါခင္ဗ်ာ ဘာအက်ဳိးအျမတ္မွ…မယူပါဘူး..ခုဒီဟိုတယ္လ္မွာ တည္းမယ္ဆိုရင္လည္း….. 150ေဒၚလာေပးရမယ့္ေနရာမွာ အန္တီတို႕….. 110ေဒၚလာပဲ ေပးရေတာ့မွာပါ…."

          ၿပဳံးရ်္ေျပာလိုက္ရေသာ္လည္း ရင္ထဲမွခံစားခ်က္တစ္ခုက တဆစ္ဆစ္နာေနသည္…. ထိုမိန္းမႀကီးအမ်ဳိးသား မွတ္ပံုတင္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ပဲရွိေသး၏။

"ပုပၸါးမွာေတာ့ ဒီရက္ပုိင္းလူၾကပ္ေတာ့……. အန္တီတို႕….. Special Room ရမွာမဟုတ္ဘူးဗ်…. 5Stars Hotel (ၾကယ္ငါးပြင့္ဟိုတယ္လ္) ေကာင္းေကာင္းမွာေတာ့…ႏွစ္ေယာက္ခန္းေတာ့ရလိမ့္မယ္…."

          ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္ေသာအခါ….. ေဒၚခင္ျမတ္ေအး၏ႏႈတ္ခမ္းသည္ ေအာက္သို႕ အနည္းငယ္တြန္႕သြားၿပီး…

"အို…(Special Room)မွ မရရင္ မတည္းပါဘူး…. မင္းဆီက မရရင္ ငါတို႕ဖာသာ….. ဘုတ္ကင္ယူေတာ့မယ္.."

"အန္တီ့သေဘာပါပဲခင္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတာင္ မရရင္ အန္တီတို႕လည္းမလြယ္ပါဘူး….. ကၽြန္ေတာ္ကူညီတယ္ဆိုတာ အန္တီတို႕ တစ္ရက္ကို ေဒၚလာ20-30ေလာက္ သက္သာမွာပါ…"
          ကၽြန္ေတာ့စကားသံတြင္ ေဒါသသံအခ်ဳိ႕ဆြတ္ပါလာသည္ကို သတိထားမိေသာ သူမ၏အမ်ဳိးသားသည္…. သူမ.. ထိုင္ေနရာမွ ခဏထြက္သြားေသာအခါ…. ကၽြန္ေတာ့္နားကပ္ရ်္….
"စိတ္မရွိပါနဲ႕…….သားရယ္….သူက ကေနဒါ(CANADA)က ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ မန္ေနဂ်ာမို႕လို႕ပါ…."

          ျမန္မာျပည္မွာေနခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလားဟူေသာေမးခြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ေမးလိုက္ခ်င္သည္…..။ ျမန္မာျပည္မွာပဲေမြး…. ဒီျပည္မွာပဲႀကီး ၿပီး…. ဟိုတယ္လ္အေကာင္းစားကိုေတာင္ ေရြးေနရေလာက္ေအာင္….. ဒီမိန္းမဘ၀ေမ့သြားၿပီလားဟု ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္.. အႀကိမ္ႀကိမ္ေပါက္ကြဲေနမိသည္…။"ေရာမေရာက္ရင္…..ေရာမလိုက်င့္" ဟူေသာ စကားေတာင္ရွိေသးသည္… ကေနဒါ(CANADA) တြင္ သူမဖာသာဘာႀကီးပဲျဖစ္ေနပါေစ….. သူမေရာက္ေနသည္မွာ ျမန္မာျပည္ဟုေျပာျပန္လွ်င္လည္း…. သူမသည္ယခင္က ျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ဦးျဖစ္သည္…။ ယခုတြင္ တျခားႏိုင္ငံမွလာေသာ Tourist တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္….။ သူမလာသည္မွာလည္း ပုပၸါး ေအာင္မင္းေခါင္ပြဲျဖစ္သည္….။ Tourist ေတာ့ Tourist ပင္…. ဘယ္လိုနာမည္ေပးရမွန္းပင္ ကၽြန္ေတာ္မသိေတာ့ေခ်….။

                   ***                        ***                        ***                        ***

          Tourist မဟုတ္ေသာ Tourist မိန္းမႀကီး၏ ကိစ္စၿပီးေသာအခါ…. ဟိုတယ္လ္မွထြက္ထြက္ခ်င္းပင္ ေလကိုတ၀ႀကီး ရွဴပစ္လိုက္သည္…။ တေန႕ကပင္…. ၾသစေတးလ်တြင္ ႏိုင္ငံသားခံယူေတာ့မည့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ …. စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည့္ၾကားထဲမွ….. ဒီမိန္းမႏွင့္ထပ္လာေတြ႕သည္…။ ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္ေသာ စကားတစ္ခြန္းသာရွိသည္.. ျမန္မာႏုိင္ငံသားမျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလားဟုပင္…..။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့….. ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးဘာပဲျဖစ္ေနပါေစ… ျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္..။ ေတြးေနရင္းႏွင့္ပင္….. အိတ္ထဲမွ ဟန္းဖုန္းေလးကထျမည္ေလသည္…….
"ဟယ္လို….."
"ဘယ္လို…..ဆရာဆံုးၿပီဟုတ္လား….ဘယ္မွာလဲကြာ…."

"သူ႕အိမ္မွာပဲ…အသည္းေရာဂါနဲ႕ ဆံုးသြားတာကြ……"

"သူ႕အိမ္မွာပဲဆိုေတာ့ သူ႕ဆႏၵျပည့္၀သြားတာေပါ့ကြာ……."

          ယခင္က အဂၤလိပ္စာသင္ေပးခဲ့ေသာ…… ဆရာဆံုးသြားၿပီဟု သူငယ္ခ်င္းမွ ဖုန္းဆက္ေျပာခ်င္းခ်င္းပင္…..။ သင္တန္းတုန္းက ဆရာေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္အမွတ္သြားရမိသည္….။

"ေအး….ဆရာေျပာခ်င္တာက… သြားႀကိဳက္သေလာက္သြား…မင္းတို႕တိုးတက္ဖို႕သြားတာ ဘယ္ႏိုင္ငံသြားသြား စံုေလေကာင္းေလပဲကြာ…… ဆရာလည္းက်န္းမာေနသေရြ႕သြားမွာပဲ…ေအးဒါေပမယ့္ ေသရင္ေတာ့ ဒီမွာပဲေသမွာကြ… ဘာျဖစ္လို႕လဲသိလား….. ဗုဒၶရဲ႕အရိပ္ ဗုဒၶရဲ႕ တရားေတာ္အရိပ္ေတြ ရွိတဲ့ေနရာမွာပဲ….ေခါင္းခ်ခ်င္တယ္ကြာ…မင္းတို႕ အဲဒါေလးတစ္ခုေတာ့ မွတ္ထားၾကပါ…."

          ဟိုတယ္လ္ေရွ႕လမ္းထက္မွာပင္ ကၽြန္ေတာ္ေလကိုတစ္၀ႀကီးရွဴသြင္းလိုက္ၿပီး…..ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ မိသည္…။ တစ္ရက္ကေတြ႕ေသာ လင္းလက္လက္ၾကယ္ေလးတစ္လံုးကို မေတြ႕ရေတာ့ေပ…..။ ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ရင္း… ကၽြန္ေတာ္ ၿပဳံးလိုက္မိသည္…..။ ကၽြန္ေတာ္ယခင္က ေတြ႕ရေသာၾကယ္ေလးသည္ ေၾကြက်သြားျခင္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္……။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ ေရြ႕လ်ားသြားျခင္းလားဟု…..ထင္ေနမိသည္….။ စဥ္းစားရင္း…. စဥ္းစားရင္း…. ေတြးရင္းေတြးရင္းႏွင့္ပင္ ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ထဲက ၾကယ္ေလးတစ္လံုး လြင့္ပါးေၾကြက်သြားခဲ့သည္ကို…. ကၽြန္ေတာ္ဇြတ္မွိတ္ၿပီး….. ေရြ႕လ်ားသြားသည္ဟု ထင္ေနဆဲျဖစ္သည္…..။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေနထုိင္ေသာ ျမန္မာ့ေျမႀကီး…..၏အထက္ေကာင္းကင္ရွိ…ၾကယ္ေလးေတြ… ဘယ္ေလာက္ေၾကြက်ၿပီး…………ဘယ္ေလာက္ေရြ႕လ်ားသြားၾကတယ္ဆိုတာ……… ကၽြန္ေတာ္ေတြးရင္း……ေတြးရင္ပင္.…… ……ကြၽန္ေတာ္ရပ္လွ်က္ရွိေသာ အထက္ေကာင္းကင္ယံမွ ၾကယ္ေလးမ်ားသည္လည္း ...……။

ေအာင္မိုးသူ(Dennis)

1 comment: