Tuesday, July 10, 2012

အိမ္ျပန္မေရာက္....ပက္လက္ေမ်ာတဲ့....အရုဏ္ခ်ိန္



တစ္ခ်က္....ႏွစ္ခ်က္.....သံုးခ်က္.....

အခ်က္ေပးသံမျပဘဲ ေပါက္ကြဲတဲ့အသံ မၾကားႏိုင္တဲ့ ငါတို႕ရဲ႕အနီးဆံုးတစ္ေနရာက.....

တစ္ျဖည္းျဖည္းတံုးလာတဲ့ ငါတို႕ဦးေႏွာက္ေတြနဲ႕....

ညေနေစာင္းရင္အိမ္ကိုျပန္တဲ့ေျခလွမ္းေတြက ယိုင္နဲ႕နဲ႕ျဖစ္ေနတုန္း...

အိမ္အျပန္ကို ေမေမေစာင့္ေနေရာေပါ့ ညေတြတိုင္း.(ညတိုင္းညတိုင္း)မွာ

မလင္းတဲ့ငါတို႕ေနရာကေန ေမွာင္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ျပကိုေငးေမာၾကည့္ေနမိပါရဲ႕

ဟိုးအေ၀းမွာတေရြ႕ေရႊ႕နဲ႕ လာေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြ သူတို႕ေတြအခုထိ(ခုခ်ိန္ထိ)အိမ္ျပန္မေရာက္ေသးဘူး။



ေတြးရင္း(ေငးရင္း)....ေတြးရင္း(ေငးရင္း) သက္ျပင္းအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်မိတယ္ ေမေမ....

ေလာကမွာဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ မေမးနဲ႕..............

တစ္..........ပိုက္ဆံ

ႏွစ္...........ေငြ

သံုး...........လိုေနတာဒိုးျပားေတြပဲ(ရက္ပါလိုလိုက္မဆိုပါနဲ႕)

ဘ၀တစ္ခုနဲ႕တစ္ခုအရင္းတည္ခဲ့တဲ့ေန႕ေတြ...ရက္ေတြ...ညေတြ

အိုကြယ္....မ်က္ရည္ႏြံထဲျဖစ္ျဖစ္...တံေတြးခြက္ထဲျဖစ္ျဖစ္ ပက္လက္ေမ်ာစရာရွိတာသာေမ်ာ

အေရးႀကီးတာ ႏွေခါင္းေဖာ္ၿပီးေနတတ္ဖို႕ပဲ။



ေမေမ......က်န္းမာပါေစ အၿမဲတမ္းဆုေတာင္းအသံ ေကာင္းကင္ထက္မွာလြင့္ပ်ံလို႕

ဒါေပမယ့္ ေျမျပင္ကေျခလွမ္းေတြက
ကေလးေတြကစားတဲ့စက္ဘီးတာယာလိုပါပဲ(ဦးတည္ရာေပ်ာက္ေနတယ္)

ယိုင္နဲ႕နဲ႕ ထိမ္းရင္းေက်ာငး္ရင္း ၿမိဳ႕ပ်က္ထဲမွာဖက္တြယ္ေနတဲ့ သူဖုန္းစားတစ္ေယာက္လို

အေမွာင္ၾကားက အလင္းစက္ကိုရွာဆဲပဲ ေမေမ........။



ေမေမ....ေျပာခဲ့တယ္ ေလာကမွာဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ....

တစ္......စာနာမႈ...

ႏွစ္.......စာနာမႈ...

သံုး.......စာနာမႈ...

အို....ေမေမရယ္.... အားလံုးဟာ...သားတို႕ငယ္ငယ္တုန္းက ရွာခဲ့တဲ့ ေျမာင္းထဲကဖန္ေဂၚလီလိုပါပဲ

ရွိမလားလို႕ ေျမာင္းထဲကိုဟိုစမ္းဒီစမ္းေပါ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေျမာင္းပုပ္နံ႕က လက္ထဲကိုပဲစြဲကပ္လာတယ္

ဒီလိုနဲ႕ ......... ဒီလိုနဲ႕ (ဒီလိုနဲ႕................ပဲ)

သားးးးးးးးးးးးးးလမ္းေလွ်ာက္ရင္း.......လမ္းေလွ်ာက္ရင္း.............

ေနမထြက္လာတဲ့ အရုဏ္တက္ခ်ိန္မွာ.....အေမွာင္ထဲကေန အေမွာင္ကိုလွမ္းၾကည့္လုိက္တယ္ ေမေမ......။


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


ေအာင္မိုးသူ (စူးရွ)
ဂ်ဴလိုင္လ ၁၀ရက္ ၂၀၁၂ခုႏွစ္
ည ၆း၀၀ နာရီ

No comments:

Post a Comment