အိပ္မက္ ေၾကြတဲ့ည

အိပ္မက္ ေၾကြတဲ့ည

အိပ္မက္………………။

အိပ္မက္သည္ အမွန္တကယ္မဟုတ္မွန္း အားလံုးလိုလိုသိၾကသည္။ သို႕ေသာ္ အိပ္မက္မက္ေနစဥ္အတြင္းမွာ ေတာ့ အိပ္မက္ကို တကယ္ဟုကၽြန္မတုိ႕ ထင္ေယာင္မိၾကစၿမဲျဖစ္သည္။ ကၽြန္မဘ၀တြင္ အိပ္မက္မ်ားစြာကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးသည္။ အိပ္မက္မ်ားစြာကို စြန္႕လြတ္ခဲ့ရဖူးသည္။ အိပ္မက္မ်ားစြာကို မက္ေမာစြာလိုခ်င္ေတာင့္တ ခဲ့ဖူး၏။ တစ္ခါတစ္ရံ အိပ္မက္ၾကားထဲမွ မႏိုးထခ်င္ေအာင္ အိပ္မက္မ်ားက ကၽြန္မကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္လြန္းလွ သည္။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကၽြန္မကို ေမးခြန္းတစ္ခုေမးဖူးပါသည္။ “အိပ္မက္ဘယ္ႏွမ်ဳိးရွိသလဲ” ဟု ကၽြန္မကိုေမးဖူးသည္။ အဲသည္တုန္းက ကၽြန္မခံယူခ်က္ႏွင့္ကၽြန္မ တိက်စြာေျဖခဲ့ဖူးပါသည္။ အိပ္မက္အမ်ဳိး အစား (၂)မ်ဳိးသာရွိပါသည္။ အမွန္တကယ္ျဖစ္မလာေသာ အိပ္မက္ ႏွင့္ အမွန္တကယ္ျဖစ္လာေသာ အိပ္မက္ ပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းက သိပ္လက္မခံေပ။ ႏွစ္မ်ဳိးတည္းလားဟု ျပန္ေစဒကတက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္မ သူမအား ေခါင္းသာၿငိတ္ျပရုံသာ ၿငိတ္ျပခဲ့သည္။

အိပ္မက္မ်ားကို ကၽြန္မမက္စက္စြာစြဲလန္းခဲ့ဖူးသည္။ ကိုယ္မက္ခ်င္ေသာအိပ္မက္မ်ားမက္ရန္လည္း ျပဳလုပ္ ခဲ့ဖူးသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတုိက္ဆိုင္စြာ အိပ္မက္မ်ားျဖစ္ေပၚလာသလို တစ္ခါတစ္ရံ မည္သို႕မွ် သတိမထားမိဘဲ မိုးလင္းသြားခဲ့ေသာ ညမ်ားလည္းရွိသည္။ အိပ္မက္ထဲမွာမွ အိပ္မက္ထပ္မက္ေသာ အိပ္မက္မ်ားကိုလည္း ကၽြန္မလြန္စြာရူးသြပ္စြဲလန္းခဲ့ဖူးသည္။ ကၽြန္မယံုပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံမက္ေသာ အိပ္မက္မ်ားကို အမွန္တကယ္ ျဖစ္လာေသာအိပ္မက္မ်ားျဖစ္မည္ဟု ကၽြန္မယံုၾကည္ပါသည္။ ေငြမ်ားအမ်ားအျပားရေသာအိပ္မက္ မက္ၿပီး အိပ္ရာမွလန္႕ႏိုးလွ်င္ လက္ထဲကို ကေယာင္ကတမ္းၾကည့္မိဖူးသည္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ၾကည့္မိဖူး မည္ဟု ကၽြန္မထင္ပါသည္။ အမွန္တကယ္လက္ထဲတြင္ မရွိေသာအခါ တသသႏွေမ်ာေနမိဖူးၾကမည္။ ဆိုးရြား ေသာအိပ္မက္မ်ား မက္လွ်င္လည္း အျပင္တြင္ ေဇာေခၽြးမ်ားပ်ံသည္အထိ ႀကဳံဖူးၾကမည္။ ကၽြန္မတြင္ ျဖစ္မလာေသးေသာ အိပ္မက္မ်ားစြာရွိသည္။ ကၽြန္မတြင္ ျဖစ္လာေတာ့မည့္ အိပ္မက္မ်ားစြာရွိသည္။ ကၽြန္မ၏ အိပ္မက္မ်ားအေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္ပါေသးသည္။

                   *****************************************************

ေႏြညတစ္ညရဲ႕ အိုက္စပ္စပ္ဒဏ္ကို ေျဖသာရန္အိမ္ေရွ႕ ဗန္ဒါပင္ေအာက္တြင္ ညတိုင္းလိုလုိကၽြန္မေလညင္း ခံမိသည္။ ကၽြန္မလိုပင္ အိမ္တိုင္းရွိ အိပ္မေပ်ာ္ေသးေသာ မိသားစုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္လည္း ဖ်ာ ၊ ထိုင္ခံု မ်ားျဖင့္ စကားမ်ားေျပာကာ အိုက္စပ္စပ္ဒဏ္ကို ေျဖၾကစၿမဲျဖစ္သည္။ အပူဒဏ္ေၾကာင့္ မအိပ္ေသးေသာ ကေလးငယ္မ်ားသည္လည္း လမ္းအလယ္တြင္ အုပ္စုေဆာ့ကစားေနၾကျဖစ္သည္။ ကၽြန္မရဲ႕ ျဖစ္မလာေတာ့ သည့္ အိပ္မက္မ်ားထဲတြင္ ထိုအရာတစ္ခုလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ေဆာင္းရာသီ ညဘက္ လမ္းမီးမ်ား ေအာက္တြင္ ၊ လွ်ပ္စီးမလာလွ်င္ သဘာ၀ကေပးေသာ လေရာင္၏ေအာက္တြင္ ကၽြန္မတို႕သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေဆာ့ကစားခဲ့ဖူးသည္။ ေဆာင္းရာသီကၽြန္မတို႕ အမ်ားဆံုး ေဆာ့ကစားနည္းမွာ ခိုတြန္းတမ္းႏွင့္ထုပ္စီးတိုးတမ္း ျဖစ္၏။ တစ္ခါတစ္ရံ သရဲအိမ္ဆိုတာကို အဆန္းထြင္ၿပီး ကစားခဲ့ေသးသည္။ ကၽြန္မတို႕အတြက္ လြန္စြာ ရင္ခုန္ဖို႕ အေကာင္းဆံုးကစားနည္းမွာ ခိုတြန္းတမ္းျဖစ္သည္။ ထုပ္စီးတိုးတမ္းသည္လမ္း လြန္စြာေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္း ေသာ ကစားနည္းျဖစ္ခဲ့သည္။ သရဲအိမ္ဆိုလွ်င္လည္း လိုက္တဲ့သူက သရဲလုပ္ကာလိုက္ဖမ္း အုပ္စုလိုက္ ႀကီးေျပး ေပ်ာ္ဖို႕အလြန္ေကာင္းခဲ့သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ငယ္ဘ၀အိပ္မက္မ်ားကို ကၽြန္မတပ္မက္စြာမက္ခ်င္ပါ ေသးသည္။ ေနာက္ရွင္သန္လာမည့္ ကေလးမ်ားအတြက္လည္း ကၽြန္မလိုငယ္ဘ၀အိပ္မက္မ်ား တပ္မက္စြာ မက္ခြင့္ကို ရေစခ်င္ေသးသည္။ ထိုအရာသည္ ကၽြန္မ၏ အိပ္မက္မ်ားထဲက အိပ္မက္တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။

အိပ္မက္မက္ေနရင္းပင္ အိပ္မက္ထဲတြင္ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ျဖစ္ခ်င္ေနေသးသည့္ အိပ္မက္ရွိေသးသည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ဘယ္ေတာ့မွေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုျဖစ္မလာေခ်။ ကၽြန္မအင္မတန္ျမတ္ႏိုးမိေသာ အိပ္မက္ ျဖစ္သည္။ အိပ္မက္ထဲတြင္ ကၽြန္မၿခံအက်ယ္ႀကီးပိုင္ဆိုင္သည္။ ၿခံႀကီး၏တစ္ဖက္တြင္ အလယ္အလတ္ အိမ္ကေလးတစ္လံုးကို ကၽြန္မေဆာက္ထားသည္။ တစ္ဖက္တြင္ ကေလးမ်ားစာသင္ဖို႕ႏွင့္ ဗဟုသုတရရန္ စာသင္ခန္းတစ္ခုရွိသည္။ ၿခံေဘးပတ္လည္တြင္ အရိပ္ရေသာ သစ္ပင္မ်ားကၽြန္မစိုက္ကာထားသည္။ ၿခံအေရွ႕ဘက္ကို ေျမျပန္႕အလြတ္ထားထားသည္ မည္သည့္အဂၤမွကၽြန္မမေလာင္း ေႏြရာသီေန႕လည္ခင္းျဖစ္ ေစ၊ ေဆာင္းရာသီညဘက္ျဖစ္ေစ ကေလးမ်ားကို ကၽြန္မတို႕ငယ္ငယ္ငယ္တုန္းက ေဆာ့ကစားနည္းမ်ား ေျမႀကီး ေပၚမွာတင္ ကၽြန္မေဆာ့ကစားခိုင္းမည္။ ကၽြန္မအင္မတန္ျမတ္ႏိုးမိေသာ အိပ္မက္တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ယခုထိေတာ့ျဖစ္မလာေသးေပ။ ၿမိဳ႕အစြန္မဟုတ္ေပမယ့္ ျမဳိ႕လယ္ႏွင့္နးီေသာ ရပ္ကြက္တစ္ခုအ၏ ဆယ္ေပလံုးခ်င္း ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ကေလး အတြင္းတြင္သာ ကၽြန္မမိသားစုႏွင့္ေနရဆဲျဖစ္သည္။ တစ္ေန႕တြင္ ထိုအိပ္မက္ တကယ္ျဖစ္လာရမည္ဟု ကၽြန္မအိပ္မက္မက္ေနတုန္းပင္။

                   **************************************************

စိတ္ကူးယဥ္ထက္ကို စိတ္ကူးယဥ္ပိုဆန္ေသာ အိပ္မက္မ်ားစြာလည္း ကၽြန္မပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ ျဖစ္မလာသည့္ အိပ္မက္မ်ားကို ကၽြန္မျမတ္ႏိုးစြာသိမ္းထားဆဲျဖစ္သည္။ မိုးေမွ်ာ္တိုက္ႀကီးမ်ားရွိေသာ ၿမိဳ႕အလယ္တြင္ ေပ(၄၀) ဆယ္ပတ္လည္ေျမႀကီးေပၚတြင္ အိမ္ေဆာက္ၿပီးေနသည့္အိပ္မက္ျဖစ္သည္။ ထိုအိပ္မက္အား ကၽြန္မယခုထိ အျမတ္တႏိုးသိမ္းထားဆဲျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႕အား ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုးျဖင့္ ခရီးဆန္႕သည့္ အိပ္မက္။ အမွန္တကယ္ဆိုလွ်င္ မႏၱေလးေလာက္သာ ကၽြန္မေရာက္ဖူးေသးပါသည္။ လမ္းစရိတ္ စားစရိတ္မ်ား ႀကီးမားေနေသာကာလအတြင္း မိန္းကေလးတစ္ေယာက္တည္း ခရီးတစ္ခုတည္းသြားဖို႕ဆိုတာ ထင္သေလာက္ မလြယ္ကူမွန္းကၽြန္မသိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ႏိုင္ငံျခားအလည္ထြက္ေသာသူမ်ားကို ကၽြန္မေမးခ်င္မိသည္။ ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ အႏွံ႕ေရာက္ဖူးသလားဟုပင္။ သို႕ေသာ္အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါ အိပ္မက္ေတြေပၚ မူတည္၍ ခံယူခ်က္ေတြ ကြာျခားျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ရပ္ကြက္ထဲရွိ လမ္းတိုင္းသည္ ဖေယာင္းတိုင္မီးမ်ားျဖင့္ ၀ါ၀ါထိန္ကာလွေပေနသည္။ လမ္းတိုင္း၏ေဘးတစ္ ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ ဖေယာင္းတိုင္မ်ား စီကာရီကာထြန္းကာ ဖေယာင္းတိုင္၏ပတ္လည္တြင္ ေျမာင္းေဘးက ရႊံ႕ျဖင့္ဗန္ဒါရြက္သံုးရြက္ စိုက္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ဖေယာင္းတိုင္တစ္တိုင္ ဗန္ဒါရြက္သံုးရြက္ျဖင့္ ေငြမကုန္ သဘာ၀ မီးပံုးေလးမ်ား စီကာရီကာထြန္းထားသလိုပင္။ ကၽြန္မတို႕ ရပ္ကြက္ကေလးထဲတြင္ သီတင္းကၽြတ္ တန္ေဆာင္တိုင္ဆိုလွ်င္ ထုိဓေလ့ေလးမ်ား သည္ ယခုထိပင္ရွိေသးသည္ကို ကၽြန္ေတြ႕ရသည္။ ေနာက္ဆိုလွ်င္ ထိုဓေလ့ေလးမ်ား အိပ္မက္မ်ားျဖစ္မသြား ပါေစႏွင့္ဟုပင္ ကၽြန္မဆုေတာင္းေနမိသည္။ အိမ္အျပင္မထြက္ရ မေနႏိုင္ေအာင္ကိုပင္ မီးရွဴးမီးပန္မ်ား၏ အသံႏွင့္ရပ္ကြက္နားရွိ ၿမိဳ႕ဦးေစတီမွ ၀တ္ရြတ္သံမ်ားျဖင့္ ေ၀စီလို႕ေနသည္။ ကၽြန္မအိမ္အျပင္ထြက္ထြက္ခ်င္းပင္ ေဗ်ာက္အိုးေဖာက္ေနေသာ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕သည္။ ထို႕ေနာက္ ကေလးတစ္ေယာက္ထပ္ကာ ေရာက္လာၿပီး “ေဗ်ာက္အိုးေဖာက္ရင္ ဖမ္းလိမ့္မယ္” ဟုေျပာေလသည္။ ထိုအခါ ေဗ်ာက္အိုးေဖာက္ေသာ ကေလးက ဆရာႀကီးေလသံျဖင့္ “ခုမဖမ္းေတာ့ဘူးကြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္သာေဖာက္” ဟု ျပန္ေျပာေလသည္။ ကေလးႏွစ္ေယာက္အားၾကည့္ကာ ကၽြန္မၿပဳံးမိသည္။

ေကာင္းကင္ေပၚတြင္ မီးပံုးပ်ံမ်ားႏွင့္ၾကယ္မ်ားအၿပိဳင္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေနသည္။ အခ်ိန္တန္လွ်င္ မီးပံုးပ်ံ မ်ား မီးစာကုန္ကာ ေအာက္သို႕ထိုးက်လာမည္။ ၾကယ္ေလးေတြကေတာ့ လင္းၿမဲလင္းဆဲပင္ရွိဦးမည္။ ငယ္ငယ္တုန္း က ၾကယ္ေၾကြတာကိုျမင္လွ်င္ ထိုၾကယ္အားေျပး၍ ေကာက္ခ်င္မိသည္။ ရင့္က်က္တဲ့အရြယ္ ေရာက္လည္းပဲ ၾကယ္ေၾကြျခင္းကို ကၽြန္မတရႈိက္မက္မက္ၾကည့္ဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ေျပး၍ေကာက္ဖို႕ေတာ့ မစဥ္းစားမိေတာ့ေခ်။

ကၽြန္မ၏အိမ္ကေလးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕၏ ရပ္ကြက္တစ္ခုတြင္ တည္ရွိသည္။ ကၽြန္မတြင္ ျမန္မာဆန္ ေသာ၊ လူသားဆန္ေသာ အိပ္မက္မ်ားစြာပိုင္ဆိုင္သည္။ သို႕ေသာ္ထိုအိပ္မက္မ်ားသည္ ကၽြန္မေရွ႕သို႕ လွပစြာ မေၾကြက်ဖူးေသးေခ်။ ကၽြန္မပိုင္ဆိုင္ေသာ အိပ္မက္မ်ား ကၽြန္မေရွ႕သို႕ေၾကြက်လာမည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္မေကာက္ ယူကာ ပတ္၀န္းက်င္ရွိ လူအမ်ားကို မွ်ေ၀လိုက္ခ်င္သည္။

ကၽြန္မတြင္ အိပ္မက္မ်ားစြာပိုင္ဆိုင္သည္။

ကၽြန္မတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိပ္မက္မ်ားစြာရွိသည္။

ကၽြန္မတြင္ ေတာင္းဆိုခ်င္ေသာအိပ္မက္မ်ားစြာရွိသည္။

ကၽြန္မတြင္ အျဖဴေရာင္အိပ္မက္မ်ားစြာရွိသည္။

ထိုအိပ္မက္မ်ားကၽြန္မေရွ႕သို႕ ေၾကြက်လာေသာအခ်ိန္ အိပ္မက္ေၾကြေသာညတစ္ညကို ကၽြန္မရပ္ေစာင့္ေန၏။ အိပ္မက္ေတြတြဲလဲခိုကာ အစီအရီက်လာေသာအခ်ိန္တြင္ ေရာင္နီမ်ားလင္းလက္လာလိမ့္ဦးမည္ဟု ကၽြန္မထင္ သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္မသည္ၾကယ္ေၾကြျခင္းကို အိပ္မက္မက္ကာ ကၽြန္မအိပ္မက္မ်ားကို ေရာင္နီမ်ား ေအာက္တြင္ ေကာက္ယူကာျဖန္႕က်ဲႏိုင္မည္ဟု အိပ္မက္မက္ကာ ရပ္ေစာင့္ေနတုန္းပင္။

                             *******************************************

ရင္ႏွင့္ရင္း၍

ေအာင္မိုးသူ

စက္တင္ဘာ ၂၈ရက္ ၂၀၁၂

ေသာၾကာေန႕

ည ၁၁နာရီ ၅၃မိနစ္