ေကာ္ဖီပံုျပင္
ေကာ္ဖီေတြေတာင္ေအးကုန္ၿပီ။
မနက္ကအေလာတႀကီးအိမ္ကထြက္လာၿပီး မေသာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေကာ္ဖီက ခုေတာ့ ေအးစက္ေနၿပီ။ ဒီေန႕
ဘုရားကိုေစာေစာထြက္ရမယ္ဆိုတာသိရက္နဲ႕ ကၽြန္မမထႏိုင္ခဲ့ေပ။ ခုခ်ိန္ ေမာင္သာရွိရင္ ဆိုသည့္အေတြးက
ကၽြန္မဦးေႏွာက္ထဲကိုေရာက္ေရာက္လာတယ္။ ခ်က္ခ်ငး္ပင္အေတြးကိုေဖ်ာက္ကာ
ေကာ္ဖီခြက္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္မိတယ္။ အိမ္အျပင္မွာေတာ့ မိုးကေဖ်ာက္စိပ္က်ကာ ေအးစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနတယ္။
တကၠစီေပၚမွ ခပ္ျမန္ျမန္ဆင္းလာလို႕ပဲ မိုးစက္ေတြ စြတ္စိုစုိက လူတစ္ကိုယ္လံုးခ်မ္းကာေနေတာ့တယ္။
ေရေႏြးကိုဆူေအာင္တည္ထား ရင္း ခပ္စိုစိုျဖစ္ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြကို သုတ္ေနလိုက္တယ္။ မိုးေအးေအးဆိုရင္
ေကာ္ဖီဆိမ့္သက္သက္တစ္ခြက္ကေတာ့ ကၽြန္မေဖ်ာ္ေသာက္ေနၾကေလ။ ေကာ္ဖီမႈန္႕ ၊ Creamer ၊ သၾကားေတြကို
စိတ္ႀကိဳက္ထည့္ၿပီး ေကာ္ဖီပူပူတစ္ခြက္ကို ေသာက္ေနရင္း ေမာင့္ကိုျပန္ေျပာင္းသတိရမိတယ္။
“ယြန္းကေကာ္ဖီ သိပ္ႀကိဳက္တယ္ေပါ့”
သြားထပ္ေလးေပၚေအာင္ ရီရင္းေမးတဲ့ေမာင့္ကို ကၽြန္မေခါင္းတစ္ခ်က္ပဲ ညိတ္ျပလိုက္တယ္။ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခုကု
အစြဲအလန္ႀကီးတဲ့ ေမာင့္ရဲ႕စိတ္ကို စေတြ႕ကတညး္က ကၽြန္မ ရိပ္မိေနခဲ့တယ္ေလ။ ကၽြန္မလိုပဲ
ေမာင္လည္းေကာ္ဖီသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပင္ျဖစ္တယ္။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ရုိးရွင္းစြာ
စြဲလန္းၿပီး ေသာက္တတ္တဲ့ကၽြန္မနဲ႕ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကိုေလးေလးနက္နက္ ေသာက္တတ္တဲ့ေမာင့္ကို
ကၽြန္မကို တစ္ခါတစ္ခါ စဥ္းစားရၾကပ္ေစတယ္။
