တဆစ္ဆစ္နာက်င္ေနတဲ့ေနရာကို
တဖန္ျပန္ၿပီးလက္နဲ႕စမ္းၾကည့္တယ္......။
အို....နာက်င္ေနတာေတာင္
တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနတုန္းပါလား..............။
အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ထိခဲ့မိတဲ့ရင္ခြင္အစံုက....
အမွတ္မရွိခုန္ေနတုန္းပဲ......။
ဒီေနရာေလးမွာ.. ဒီေနရာမွာပဲ......
ေခ်မြခံခဲ့ရတဲ့ဘ၀......................
စာနာႏိုင္ရင္ တစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့
လွည့္ၾကည့္သင့္ပါတယ္....။
ရူးသြပ္ခဲ့တဲ့ အခ်စ္တစ္ခုအတြက္....
မိုက္မဲေနဆဲျဖစ္တဲ့.. ႏွလံုးသားတစ္စံုရယ္...။
အမွတ္မရွိေသးတဲ့ ဦးေႏွာက္တစ္စံုရယ္....။
ရက္ေတြ...လေတြ...ႏွစ္ေတြ....
ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ.......
မမွတ္မိေတာ့ဘူး.....။
ဘုမသိ..ဘမသိေတာ့ မဟုတ္ဘူး..။
အမွတ္မရွိ.....
အစမရွိ...
အဆံုးမရွိ....
ေမွာင္မိုက္ျခင္း နွလံုးသားလမ္းမေတြေပၚမွာ....
အမွတ္တမဲ့ျဖစ္ျဖစ္....
တမင္တကာျဖစ္ျဖစ္..
ေတြ႕ဆံုခဲ့ရင္..
ခိုးခိုးၾကည့္မိေနတုန္းပဲ....။
********
ေအာင္မိုးသူ
No comments:
Post a Comment