အႀကီးစားေလွာင္ခ်ဳိင့္

 "အေမေရ... သားသြားေတာ့မယ္..............."

               နံနက္ (8)နာရီေတာင္ထိုးၿပီ ေန႕တုိင္းၾကားေနက်အသံကို ဖြားေအးၾကားေနရသည္။ ဘုရားရွိခိုးေနရာမွ သားျဖစ္သူကို ဖြားေအးလွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ သား ႏွင့္ သမီးအား ရုံးမသြားခင္နမ္းရႈံ႕ေနေသာ သား၏မ်က္ႏွာသည္ ရႊင္ျပေနသည္။ သားစိတ္ခ်မ္းသာေနေတာ့လည္း ဖြားေအးေပ်ာ္မိသည္။ သားသမီးစိတ္ခ်မ္းသာသည္ကို ျမင္ရရ်္ မေပ်ာ္ေသာ မိဘ ဘယ္မွာရွိမည္နည္း။

"အေမေရ.... ကြၽန္မ သားနဲ႕သမီးကို ေက်ာင္းပို႕ၿပီ အလုပ္ကိစၥေလးတစ္ခုရွိလို႕ ညေနေလာက္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္မယ္ေနာ္.....  ထမင္းဟင္းေတြ အကုန္အဆင္သင့္ လုပ္ထားေပးတယ္....."

"ဖြားဖြား တတာ့................."

                ေက်ာင္းမသြားခင္ ႏႈတ္ဆက္ေနတဲ့ ေျမးႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး ဖြားေအးေပ်ာ္ေနရသည္။ သားအခ်စ္ ... ေျမးအႏွစ္မဟုတ္လား သားကိုခ်စ္ခဲ့သမွ်ေတြကို ေျမးေလးေတြရလာေတာ့လည္း ပိုႏွစ္ႏွစ္ၿပီး ခ်စ္ရတာေပါ့။ အိမ္၀ရန္တာကေန ခိုေတြပ်ံသြားတာ ဖြားေအးေတြ႕လိုက္ရသည္။ ခိုေလးေတြျမင္မွ ဖြားေအး အစာေကြၽးရမည္ကို သတိရသည္။ ခိုေတြအစာေကြၽးရင္ အိမ္၀ရန္တာမွာစိုက္ထားတဲ့
အပင္ေလးေတြေရေလာင္းရဦးမယ္။ ဒါ.. ဖြားေအး ေန႕တိုင္းလုပ္ေနက်အလုပ္ေတြေလ....။ သည္ကန္ထရိုက္တိုက္ခန္းေလးမွာ ဖြားေအးေနခဲ့တာ (3)ႏွစ္ေတာင္ျပည့္ေတာ့မယ္။ သားျဖစ္သူရဲ႕ အလုပ္နဲ႕နီးတဲ့ေနရာကို ေရြးရတဲ့အတြက္ သားစိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ ဖြားေအးပိုင္တဲ့ ျခံကိုေရာင္းၿပီး (5)လႊာဆိုတဲ့ ကန္ထရိုက္တိုက္ခန္းကို ဖြားေအးေျပာင္းခဲ့တာေပါ့။

"အေမႀကီး.... ပဲျပဳတ္ယူဦးမလား...."

                 ဖြားေအးစားေနက် ပဲျပဳတ္သည္မေလးက ဖြားေအးရွိတဲ့ ငါးလႊာေပၚကို ေမာ္ၾကည့္ရင္း ေအာ္ေမးေနသည္။

"တစ္ဆယ္သားေလာက္ပဲေပးပါ... ကေလးမရယ္..."

              ပဲျပဳတ္သည္မေလးက ပဲျပဳတ္တစ္ဆယ္သားထုပ္ကို ႀကိဳးနဲ႕ခ်ည္ေပးလိုက္သည္...။ (5)လႊာဆိုတဲ့ အျမင့္ကို ဖြားေအးအတက္အဆင္းေတာ့လိုက္ႏိုင္ပါေသးသည္။ အသက္ႀကီးလာေတာ့လည္း... တစ္ခုခုျဖစ္မွာစုိးသျဖင့္ ဖြားေအးသိပ္ၿပီး ေအာက္မဆင္းျဖစ္ေခ်။ သားျဖစ္သူက အိမ္မွာ ရုပ္သံလိုင္းတတ္ထားေပးေပမယ့္ ဖြားေအးလည္း သိပ္မၾကည့္ျဖစ္ေခ်။ ဘုရားစင္ေရွ႕တြင္ ပုတီးစိပ္ၿပီး ေျမးေလးေတြျပန္အလာကိုပဲ ေမွ်ာ္ေနမိသည္က ဖြားေအးရဲ႕ ေန႕တိုင္းအလုပ္ပင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

                                      **********************************************

               ျခံထဲရွိအပင္မ်ားကို ဖြားေအးၾကည့္ေနရင္း.......  ျခံထဲတြင္လမ္းေလွ်ာက္ေနမိသည္။ ဖြားေအး၏ အမ်ဳိးသားထားခဲ့ေသာ ျခံႀကီးကို ဖြားေအးအလြန္ပင္သံေယာဇဥ္တြယ္မိသည္။ ျခံႀကီးကို ေရာင္းရမည္ဆိုေတာ့လည္း ဖြားေအးရင္ထဲမေကာင္းေပ။

"အေမရယ္... ဟိုမွာ ၿမိဳ႕ထဲနဲ႕လည္းနီးတယ္ေလ သားအလုပ္ကို အသြားအလာလည္းအဆင္ေျပ အေမ့ေျမးေတြလည္း သြားရလာရ လြယ္ကူတာေပါ့... အေမမေျပာေကာင္း မဆိုေကာင္း.. က်န္းမာေရးတစ္ခုခုျဖစ္ရင္လည္း.... ေဆးရုံ ၊ ေဆးခန္းနီးတာေပါ့.. အေမရဲ႕.."

           သားျဖစ္သူရဲ႕စကားေၾကာင့္ ဖြားေအးျခံကိုေရာင္းၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ျမိဳ႕လယ္ႏွင့္နီးေသာ ေနရာတစ္ခုတြင္ ကန္ထရိုက္တိုက္ခန္းတြင္ေနဖိုက သေဘာတူလိုက္သည္။ ျခံႏွင့္ ၀န္းႏွင့္ ေနလာေသာ ဖြားေအးအဖို႕ ေရာက္ခါစ ဘယ္လိုမွ ေနသားတက်မရွိေပ။ (5)လႊာဆိုသည့္ အထပ္ကိုေရာက္ဖိုက တက္ရသည့္ေလွကားမ်ားသည္ အသက္ႀကီးသူဖို႕ မေျပာႏွင့္ အသက္ငယ္သူပင္ ခဏခဏ အတက္အဆင္းမလုပ္ႏိုင္ေခ်။ ဖြားေအးအဖို႕ တစ္ပတ္တြင္ တစ္ခါေလာက္ေတာင္ အတက္အဆင္းမလုပ္ေပ။ ဖြားေအးေျခေထာက္သည္လည္း ေျမႀကီးမထိရသည္မွာ အေတာ္ၾကာလွၿပီ။ အရင္တုန္းက ျခံထဲတြင္ တစ္ေန႕တစ္ခါ လမ္းေလွ်ာက္ေနက်ပင္။ ခုဆိုရင္ အျပင္ေလာကႏွင့္ မထိေတြ႕ရသည္မွာ အေတာ္ပင္ၾကာေနၿပီျဖစ္သည္။ တိုက္ခန္းထဲရွိ ျပတင္းေပါက္မ်ားဖြင့္ဖို႕ပင္ ဖြားေအးတြင္ အခြင့္မသာေခ်...။ တိုက္ခန္းမ်ားသည္ တစ္တိုက္ႏွင့္တစ္တိုက္ နီးကပ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
             ၀ရန္တာတြင္ ရပ္ေနရင္း ဖြားေအးစဥ္းစားမိသည္။ အခုေခတ္ တိုက္ခန္းတြင္ေနေသာကေလးမ်ားသည္... ဖြားေအးတို႕ ငယ္ငယ္တုန္းကလို ထုပ္စည္းတိုးတမ္းကစားနည္း ၊ ခိုတြန္းကစားနည္း တို႕ကိုေတာင္ ကစားခြင့္ရပါမည္လား။ ဖြားေအးတို႕ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုလွ်င္ လသာလွ်င္ လမ္းေပၚထြက္ရ်္ ကစားရသည္ကို ျပန္စဥ္းစားလွ်င္ ဖြားေအး ၾကည္ႏူးမိသည္။ ဘယ္အရာႏွင့္မွ လဲလို႕မရႏိုင္ေသာ အရာမ်ားတြင္ ငယ္စဥ္တုန္းက ဘ၀ေတြလည္း ပါမည္ဟု ဖြားေအးထင္မိသည္...။ ယခုေခတ္ကေလးမ်ားသည္ ထိုဘ၀မ်ားကိုေတာင္ ရပါမည္လား....။ ေျမးေလးႏွစ္ေယာက္ျပန္လာမွ ဖြားေအးငယ္ငယ္တုန္းက ကစားတာေတြ ျပန္ေျပာျပမည္ဟု စဥ္းစားလိုက္ေတာ့သည္။

                                            ******************************************

"ဖြားဖြားေရ.......... သားတို႕ျပန္လာၿပီ..."

                 ေျမးေလးႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ေက်ာင္းကျပန္လာၿပီ။

"ဟူး.......... ပင္ပန္းပါတယ္ဆိုမွ (5)လႊာကိုတက္လုိက္ရတာ..."

               ေခြၽးမျဖစ္သူက အေပၚေရာက္ေရာက္ခ်င္း ညည္းရွာသည္..။ ဖြားေအးတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာခ်င္ေတာ့ေပ။

"အေမ... သားျပန္ေရာက္ၿပီ... အေမ့အတြက္ ႏြားႏို႕၀ယ္လာတယ္..."

               သားေတာင္ျပန္ေရာက္ၿပီ....။ သားကေတာ့ သူ႕သားသမီးမ်ားႏွင့္ စကားေျပာကာ ေပ်ာ္ေနရွာသည္...။ ကေလးႏွစ္ေယာက္မွာ သူတို႕ေက်ာင္းမွ အေၾကာင္းမ်ားကို သူ႕အေဖႏွင့္အေမအား ေျပာကာ မေမာပန္းႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနသည္။ ဖြားေအးလည္း အိပ္ယာ၀င္ေတာ့မည္ အသက္ႀကီးၿပီဆိုေတာ့လည္း အိပ္ေရးမွန္မွသာ က်န္းမာမည္ျဖစ္သည္။

                                    ********************************************
"အေမေရ.... သားသြားေတာ့မယ္...."

"ဖြားဖြားေရ.............တတာ............."

"အေမႀကီး ပဲျပဳတ္ယူဦးမလား..........."

                   လွ်ပ္စစ္မီးမလာလွ်င္ ေမွာင္ေနေသာ တိုက္ခန္းထဲတြင္ ဖြားေအးရွိေနသည္......။ ၀ရန္တာေရွ႕တြင္ ခိုးမ်ားပ်ံသန္းသြားၿပီး ဓာတ္တိုင္မ်ားရွိ ဓာတ္ႀကိဳးမ်ားတြင္ နားေနၾကသည္.....။ ၀ရန္တာမွ ဖြားေအး အျပင္ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္မိသည္.........။ (7)လႊာဟုေခၚေသာ ကန္ထရိုက္တိုက္မ်ားအစီအရီပင္...။ ေလေကာင္းေလသန္႕ရဖို႕ ဖြားေအးအတြက္ ၀ရန္တာတစ္ခုသာရွိသည္။ တစ္ရက္ေတာ့ သားကိုဖြင့္ေျပာရဦးမည္.... ေစ်းခ်ဳိေသာ ျခံေလးတစ္ျခံျပန္၀ယ္ရန္ျဖစ္သည္။ ဖြားေအး.... ငယ္ငယ္ကတည္းက ငွက္မ်ားႏွင့္ တျခားအေကာင္မ်ားအား ေလွာင္ခ်ဳိင့္ထဲ မထည့္ဖူးေခ်.........။ ခုဖြားေအးဘ၀သည္ ေလွာင္ခ်ဳိင့္ထဲေရာက္ေနသလို ခံစားရသသည္။ တစ္မ်ဳိးေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ အႀကီးစားေလွာင္ခ်ဳိင့္ႏွင့္ပင္ တူလွသည္။
                    ဖြာေအးစဥ္းစားမိသည္....... ကန္ထရိုက္တိုက္ေတြၾကားမွာ ဖြားေအးလိုမ်ဳိး ဘ၀တူေတြ ဘယ္ႏွေယာက္ရွိမလဲ။ မေသခင္ ျခံႏွင့္ ၀န္းႏွင့္ေတာ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနသြားခ်င္ေသးသည္။ ေျခေထာက္ေတြေအးလာမွ ဖြားေအးသတိထားမိသည္။ အထဲျပန္၀င္ရဦးမည္.......... အႀကီးစားေလွာင္ခ်ဳိင့္ထဲကိုေပါ့.......... ။ ပုတီးစိပ္ရင္း တမလြန္ကို အရင္သြားႏွင့္ေသာ ခင္ပြန္းကို သတိရလိုက္မိေသးသည္........။ ၀ဲတက္လာေသာ မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္ကိုထိန္းရင္း.........  တရားႏွင့္သာ ဖြားေအးေျဖမိသည္။

                    ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္တြင္လည္း.......... ၾကားေနက်အသံေတြသာ ဖြားေအးၾကားေနရဦးမည္ျဖစ္သည္....။ ဖြားေအးေနတဲ့ အႀကီးစားေလွာင့္ခ်ဳိင့္ထဲကေနေပါ့...................................။

Denial Dennis (စူးရွ)